Czy nie wiesz co zrobić ze swoim 1%? Przekaż go Igorkowi!

Ku czci Wisławy Szymborskiej

Sztywno to brzmi, ale to prawda. Ten wiersz powstał niedługo po śmierci naszej wielkiej noblistki, a prywatnie mojego poetyckiego guru. To dla mnie wielka strata, jakby umarł ktoś bliski. No i został tylko żal, po przecież już nigdy nie będę mogła jej zobaczyć i zapytać, czy naprawdę szpitalna woń przyprawia ją o mdłości...

"Królowa poezji"

każdy wiersz Twój

jak szyty na miarę

złoty szal dla królowej Elżbiety

rytm w nich sam się pośpiesznie układa

tak by każdy wers

cudowną miał lekkość

każdy wyraz

BA! każda litera

z rozwagą zapisana na papierze

wciąż na nowo

zachwyca

urzeka

ACH! gdyby tak być Twoim Rusinkiem

móc do woli czytać Twoje wiersze

albo być chociaż Twoim fryzjerem

i wciąż mówić Ci jak pięknie

siwiejesz

lecz to już nigdy nie będzie możliwe

bo odeszłaś w ciszy

w całej swej okazałości

dzięki Bogu że nie zmarłaś w szpitalu

bo przecież szpitalna woń przyprawia Cię o mdłości

Wiersze "pokonkursowe"

Niestety, wiersze nie zdobyły serc jurorów konkursów, na które zostały wysłane, ale mam nadzieję, że zdobędą Wasze myśli...

„Muza”

Dawniej byłeś moją muzą.

Teraz jesteś żyłą błota.

Gdy cię widzę moje serce

już nie wierci się, nie miota.

To fenomen, że tak można

zmienić wielką miłość w bagno

i na nogi rzucić kogoś,

kto po ziemi stąpał twardo.

Twoją będzie tajemnicą

niepoznaną aż po wieki,

jak wyleczyć się z miłości

odstawiając wszystkie leki.

Tekst przedstawienia o Witaminkach

Tego jeszcze na wierszownicy z pewnością nie było. Oto w całości rymowany tekst przedstawienia pt. Witaminki, który moja klasa zaprezentowała z okazji Dnia Matki. Całość jest także oczywiście w pełni mojego autorstwa.
Może i Wam spodoba się na tyle, by zaprezentować go wraz ze swoją klasą..?

Przedstawienie pt. Witaminki

Postacie:

·         witamina A

·         witamina B

·         witamina C

·         witamina D

·         narrator

·         mama 1

·         mama 2

·         dziecko 1

·         dziecko 2

·         dziecko 3

·         Licho

Scena 1

Narrator:

Drogie mamy!

Strasznie mocno was witamy

i na występ zapraszamy!

Wy nasze drogie najlepiej wiecie,

że wychowanie dziecka najtrudniejsze w świecie.

Trzeba uprać, wyprasować,

trzeba ciuchy do szaf chować,

trzeba jeść dać i napoić,

a to wszystko chyba po nic...

No bo dzieci dalej brudzą,

odzież gniotą (nawet cudzą),

w szafach wszystko wywracają,

i się wcale nie słuchają!

Mama 1:

wchodzi razem z mamą 2 na scenę;

To nieprawda mój kochany,

my swe dzieci uwielbiamy!

One brudzą, lecz z uśmiechem,

szczęście dają swym oddechem.

Jedzą dużo, to przyznamy,

lecz gotować lubią mamy.

Mama 2:

W szafach sprzątać nie potrafią,

lecz na szafę - łatwo trafią!

I na drzewa lubią wchodzić,

tu coś zepsuć, innym szkodzić.

Lecz przyznajcie piękne mamy

MY URWISY SWE KOCHAMY!           

Licho:

wchodzi na scenę siejąc grozę

Ha ha ha! I chuchają, i dmuchają,

i za rączkę prowadzają.

Wszystko zrobią by ich dzieci były zdrowe,

piękne, mądre i różowe.

I by każde nawet najbardziej złośliwe,

było radosne i szczęśliwe!!!

Ale Licho! Licho nie śpi!  (wybiega śmiejąc się)

Scena 2:

Mama 1:

wchodzi na scenę z Mamą 2

Wszystko ma czego chce!

Ma Internet, mnóstwo gier!

I tableta, i smartfona,

i na sznurku ma też słonia!

Rower nowy, nowe rolki

dwie cudowne deskorolki.

I śniadania robię zdrowe,

mleko, sery i sałatki kolorowe.

A na obiad to dwa dania,

brokuły, ziemniaki i marchewka do schrupania.

Ale nic to mu nie daje,

ledwo chodzi, ledwo wstaje,

słabo widzi, włosy strasznie z głowi gubi

i nikt w szkole go nie lubi...

Mama 2:

żali się na swoje dziecko

Mój nie lepszy jest gagatek,

cała szafa nowych szmatek!

Wszystkie zabawki najlepszych marek

i komórka, i zegarek.

Wszystko ma o czym zamarzy -

i wakacje na egzotycznej plaży.

I owoce co dzień dostaje w szkole,

a w domu to w ogóle jest szlaban na colę.

Ale wciąż chodzi i prycha,

ledwo mówi i oddycha.

Katar z nosa, no bez przerwy,

to już nie na moje nerwy!

Mamy przechodzą do tyłu dalej dyskutując, dzieci z przodu

Dziecko 1:

wchodzi chude, zabiedzone, zgarbione, blade; mówi półszeptem, żeby mama nie słyszała

Na śniadanie pijam colę,

a na obiad frytki wolę.

Na kolacje hamburgery i hot dogi!

Chipsy dają spokój błogi...

Nic lepszego nie ma w świecie,

niż jeść chipsy przy tablecie!!!

Ale cicho! Mama o tym nie wie,

że codziennie rano mleko ląduje w zlewie...

Dziecko 2:

(zakatarzone, kaszlące i blade)

Całe dnie siedzę przy komputerze,

przy nim katar mnie nie bierze!

Na śniadanie zaś co jadam?

A dżemik jakiś, czekolada,

i batonik, szklanka pysznej oranżady,

no bez tego nie da rady.

Zaś najbardziej z wszystkich dań

lubię pizzę! Pycha, mniam!

Tylko Wam ten sekret zdradzam,

że ja witamin to nie jadam.

schodzą ze sceny, wchodzi Licho

Scena 3:

wchodzi szczęśliwe Licho

Licho:

To wspaniałe moi drodzy!

Nie potrzeba mej pomocy.

Dzieci same sobie szkodą -

na dwór skakać nie wychodzą,

na śniadanie zamiast mleka

płynie u nich coli rzeka!

Mama jabłko do plecaka włoży,

uczeń nim nakarmi kozy.

A kanapką z pomidorem,

to podzieli się z Azorem!

Licho tutaj to nie skona!

Nikt mnie nigdy nie pokona!

Licho idzie spać na ziemi, pewne swego; wchodzą kolejno witaminy - superbohaterowie

Scena 4:

Narrator:

Licho poszło spać? Nie do wiary!

To są chyba jakieś czary?

Bardzo pewne swojej mocy,

a ktoś idzie do pomocy...

Tekst dla witamin został zaczerpnięty z wierszyków o witaminach z podręcznika  Moja szkoła i przyjaciele dla klasy II; nie został umieszczony tutaj ze względu na prawa autorskie

Witamina A:

przebrany za lekarza, z marchewką w ręku

Witamina B:

przebrany za sportowca z pomidorem w ręku

Witamina C:

przebrany za ochroniarza, z cytryną w ręku

Witamina D:

w stroju supermena, z kartonem mleka w ręku

Witamina A:

jako pierwsze dostrzega śpiące Licho

Ależ co to, kto tu śpi?

Toż to Licho słodko śni!

Witamina B:

pytająco

Te złe Licho co każdego dnia,

mówi że nieważne są warzywa,

i przed dziećmi je ukrywa?

Witamina C:

Tak! To złe Licho, co w oku mgnienia,

wciąż roznosi przeziębienia!

Witamina D:

O nie! Trzeba zrobić z nim porządek,

bo całkowicie zepsuje dzieciom żołądek!

Zostawmy przy nim nasze rekwizyty,

a na pewno zaniecha kolejnej wizyty!

zostawiają swoje zdrowe rekwizyty przy Lichu i odchodzą w ciszy;

Licho się budzi

Scena 5:

Licho:

budzi się i wącha

Co to, co tak cuchnie?

Fuj! Coś zalatuje tu paskudnie?

Nie!!! (dostrzega zdrowe rekwizyty) To warzywa i owoce

one mają super moce!

Beee! I mleko! Wszystko zdrowe i pachnące,

no i jeszcze świeci słońce!

Muszę uciec stąd! Ratunku!!!! (krzyczy i wybiega)

Scena 6:

wchodzą dzieci

Dziecko 1:

Kto tak krzyczy, kto tak wrzeszczy,

aż mi w uchu strasznie brzęczy.

Dziecko 2:

dostrzega leżące zdrowe rekwizyty

To nie ważne - patrz co mam!

marchew, pomidory, mleko - mniam!

I do tego też cytryna.

Już nie kwaśna moja mina.

Mama chyba miała racje,

warto zdrową jeść kolacje.

Dziecko 3:

Brzuch mnie boli.

Dość mam coli.

A od tych wszystkich słodkości

ciągle miewam mdłości.

Mama rzeczywiście lepiej wie,

co się na śniadanie je.

Mama 1:

Koniec z tym jedzeniem bez wartości!

Żadnych więcej tu słodkości!

Mleko, jaja, mięso, tran -

to poprawi zdrowia stan.

kiedy Mama 2 zaczyna mówić stają za nią pozostali aktorzy w oczekiwaniu na piosenkę finałową

Mama 2:

Od dzisiaj my, wszystkie mamy

pici coli zabraniamy!

A czas wolny - na rowerze,

albo piknik gdzieś w plenerze.

Pięć porcji owoców i warzyw każdego dnia!

Kto jest za tym niech krzyknie: JA!

wszyscy uczestnicy już na scenie krzyczą razem JA

Piosenka "Witaminki"

Jeszcze ciepły wierszyk o odcinku :)

Moi drodzy, idąc za ciosem, przedstawiam wierszyk o odcinku. Świeżo pisany dla moich wychowanków. 

Mimo ferii trzeba działać :)

Jest dobrze ułożony, nie biegnie byle gdzie,

gdzieś zawsze się zaczyna i kończy się też gdzieś.

Dwa punkty wyznaczają jego końce -

dziś wiesz, że to ODCINEK, to jasne jak słońce!

 Photo by angela from http://angela.web-album.org/